نمی آیی؟

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد، نیامدی .:. چه بغض ها که در گلو رسوب شد، نیامدی
خلیل آتشین سخن، تبر به دوش و بــت شـکن .:. خـدای ما دوباره سنگ و چوب شد، نیامدی
برای مـا که خسـته ایم و دل شکسته ایم نه! .:. ولی بــرای عــده ای چه خوب شد نیامدی
تـمـام طــول هـفـته را در انـتـظار جــمــعـه ام .:. دوباره صـبح، ظـهر، نه! غروب شد، نیامدی


یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشیم ......... شاید که نگاهی کند آگاه نباشیم

نمی آیی ای فرزند محمد؟نمی آیی ای قائم؟ما منتظران تو آیات جهاد را هر روز می خوانیم و هر روز خون میدهیم برایش،نمی آیی؟.صبرمان از دست رفت،خون ها دادیم برای عدالت،برای حق،برای اسلام،وقتش نشده که بیایی؟

بحرین،لیبی،مصر،یمن،عربستان،تونس باز هم ردیف کنم؟دنیا بهم ریخته و صاحبی ندارد.جانبازان و شهدا به سخره گرفته میشوند و من میسوزم از وقاحت بعضی ها.دل بعضی ها بابای عراقی می خواهد و آنها نگران ناموس آین ها بودند.اکنون ما ساندیس خورها نگران ناموس آن هاییم که انتظار حمله آمریکا را به ایران را می کشند

ارتش محمد منتظر رهبرش است.دور و بر ممالک اسلامی را خون گرفته و خون خواران،باز هم نمی آیی؟دلت برای مسلمانان نمی سوزد برای آن آفریقایی بسوزد که کودک به پشت در بیابان کوزه ی آب بر سر میگیرد و مسافت زیادی را طی می کند و بعضی های حال دنیا را می برند.صبر خدا قرار نیست تمام بشود؟صبر ما مدت هاست تمام شده.

ما ایرانی ها هم دچار عارضه های فراوانی شدیم.اول از همه اش اقتصاد است.همه چیز طاقت قرسا شده.اضافه کنم بر  این ها جنگ هایی که بر علیه ما راه می افتد هم لطیف است و ناز.نرم است برای خودش.سید ما،یار تو تنهاست.یارانت را نمی شناسیم.کجایند که همدم و همقدم ما باشند؟کجایی تو که ما را یارای تحمل بیش تر از این نیست.نوع بشر سر خورده،تنها،گشنه و دردمند است.تو متعلق به همه یی ولی ما یارنت هستیم.

باز هم نمی آیی؟